Chorzy w trakcie chemioterapii miewają obniżoną odporność i przez to łatwiej poddają się różnym infekcjom. Dlatego należy w okresie leczenia chemicznego unikać wyziębienia, dużych skupisk ludzi i osób zakaźnie chorych. Jeśli między kursami pojawi się gorączka i złe samopoczucie, warto skontrolować morfologię krwi i zgłosić się do swojego lekarza rodzinnego – w razie potrzeby wdroży leczenie, np. antybiotyk. Jeśli lekarz nie zaleci inaczej, zwykle można we własnym zakresie na miarę potrzeb używać leków dostępnych w aptekach takich jak paracetamol, syropy, rutinoscorbin, leki przeciw biegunce, itp. W przypadku infekcji, szczególnie wymagającej antybiotykoterapii, lub poważniejszych schorzeń z reguły odraczamy kolejny kurs chemioterapii, warto więc telefonicznie przełożyć termin zgłoszenia się na leczenie (patrz INFORMACJE PORZĄDKOWE).

 Niektóre programy chemioterapii poprzez swoją formę (np. całodobowe wlewy kroplówek) i / lub potencjalną toksyczność wymagają hospitalizacji przy każdym, a inne przynajmniej przy pierwszym podaniu. Wiele form leczenia jest natomiast na tyle bezpieczna i prosta w zastosowaniu, że chory może pozostać w domu. Leczenie dobiera się indywidualnie m. in. zależnie od typu nowotworu, jego zaawansowania oraz wieku i stanu zdrowia chorego.

 Niestety jedynie niewielka część leczenia systemowego występuje w formie doustnej, większość programów chemioterapii dostępna jest nadal wyłącznie w formie dożylnej.

 Generalnie nie ma przeciwwskazań, decyduje tu samopoczucie chorego. Większość chorych po zakończeniu wlewu dożylnego czuje się dobrze i może wrócić do domu prowadząc samochód. Wyjątek stanowią chorzy, którzy otrzymali dodatkowe leki przed podaniem leku chemicznego jako przygotowanie (premedykacja). Zawsze najlepiej zapytać się lekarza. Ze względu na bezpieczeństwo i poprawę komfortu pacjenta, zalecamy aby samochód prowadziła inna osoba, przynajmniej po pierwszych podaniach.

Włosy nie zawsze wypadają podczas leczenia systemowego, mogą się natomiast przerzedzić lub wypaść przy leczeniu niektórymi cytostatykami. Zazwyczaj ma to miejsce w 2-4 tygodnie od rozpoczęcia leczenia. Po zakończeniu leczenia włosy odrastają, często bardziej gęste, zwykle ciemniejsze, może zmienić się ich struktura – są grubsze i kręcone. Przed zastosowaniem leków mogących powodować wypadanie włosów warto krótko je obciąć. Ważne jest, aby pielęgnować włosy delikatnymi środkami, ostrożnie je czesać, nie używać suszarek do włosów, lokówek oraz innych urządzeń do ich układania. Dobrze jest też zaopatrzyć się w perukę, jeszcze przed utratą włosów, dobierzemy wówczas bardzo zbliżoną wyglądem do własnej fryzury, a tym samym zmiana nie będzie zauważalna przez otoczenie. Obecnie koszt zakupu peruki jest refundowany przez NFZ na postawie recepty wystawionej przez lekarza leczącego.

Spacery i lekkie ćwiczenia fizyczne na miarę możliwości pacjenta są wskazane, należy jednak unikać intensywnego uprawiania sportu i ciężkiej pracy fizycznej.

Obecnie nie uważa się, aby zmiany klimatu związane z wyjazdem na urlop, nawet w odległe miejsca miały wpływ na przebieg leczenia, a większość programów leczenia chemicznego może być dostosowana do planów urlopowych chorego. Należy pamiętać przy wyborze miejsca pobytu, że w czasie chemioterapii organizm może być osłabiony i podatny na infekcje, lub też reakcje organizmu na odmienne warunki klimatyczne mogą być większe niż normalnie. Warto, by w miejscu pobytu był dostęp do lekarza w razie potrzeby.

Osoby w dobrym stanie ogólnym, dobrze tolerujące leczenie, wykonujące lekką, raczej umysłową pracę mogą być aktywne zawodowo w okresie leczenia.

Dokumenty można uzyskać w trakcie wizyty w Poradni lub na Oddziale – należy to zgłosić lekarzowi. W celu uzyskania zwolnienia należy przedstawić dowód osobisty, nazwę i numer NIP pracodawcy. Dokumenty do ZUS, komisji niepełnosprawności, MOPS itd. – są wypełniane przez lekarza na odpowiednich blankietach skompletowanych wcześniej przez chorego.

Okres leczenia zależy od rozpoznania, zaawansowania, tolerancji leczenia oraz efektów leczenia – często nie ma z góry zaplanowanej liczby cykli. Leczenie systemowe trwa zazwyczaj 3-6 miesięcy, niekiedy do roku, w przypadku np. hormonoterapii nawet do 5 lat.

Zazwyczaj w trakcie leczenia co kilka cykli / miesięcy wykonuje się badania kontrolne (RTG, USG, markery, TK), aby ocenić skuteczność leczenia. Część zmian jak i ogólny stan zdrowia jest w stanie ocenić lekarz przy każdej wizycie. W przypadku chemioterapii uzupełniającej nie ma zwykle metody umożliwiającej szybką ocenę efektu leczenia, leczenie takie prowadzi się na bazie udokumentowanej wiedzy medycznej, gdzie oceniono statystycznie jego istotną skuteczność.

Po zakończeniu leczenia chory pozostaje w kontroli w naszej Poradni. Jest on poinformowany o planie takiego postępowania przy ostatnim podaniu chemioterapii.